بسم الله الرحمن الرحیم

شهید و شهادت

مولا على (ع) :

اى بندگان خدا، بدانید اکنون که زبانها باز است و گشاده، پیکرها سالم، اندام ها به خدمت آماده و جولانگاه فراخ و گسترده؛ پیش از آن که فرصت از دست رود و مرگ شتاب آورد و گریبان بگیرد، به پیشواز مرگ روید و منتظر آمدنش نشوید.

پیام زیباى مولى الموحدین على (ع) به همه ى رادمردانى که راه شهادت برگزیده اند

چه غافلند دنیا پرستان و بى خبرانى که ارزش شهادت را در در صحیفه هاى طبیعت مى جویند.

البته حل این معما جز به مدد عشق میسر نمى شود.

زیرا مخاطب کلام مولا بندگان خدایند نه بنده ى غیر خدا، سخن ایشان توصیه به مرگ اختیارى است.

چرا کشته شده در راه خدا را شهید مى خوانند ؟ در این باره وجوه متفاوتى ذکر شده که عبارت اند از:

1.  فرشتگان او را مى بینند ؛ پس او شهید به معنى مشهود ( دیده شده ) است.

2. ملکوت خداوند را مشاهده مى کنند.

3. روز قیامت گواه بر امت هاى دیگر اند.

در واقع این کلمه براى افرادى اطلاق مى شود که در راه خدمت به دین و دفاع از آن جان خود را فدا مى کند.

بنابر آن چه گفته شد نتیجه مى شود که معناى واژه ى شهید از کشته شدن در راه خدا فراتر رفته و هر کس که به مقام شهود حقیقى برسد و با عمل خود به یگانگى و حقانیت خداوند شهادت دهد شهید است ، اگر چه در جهاد شهید نشود و با مرگ طبیعى از دنیا برود.